Κατά το τέλος Οκτώβρη αρχές Νοέμβρη κόβαμε τους χρυσοκίτρινους καρπούς της κυδωνιάς με το χνουδωτό περίβλημα και το εξαίσιο άρωμα. Φτιάχναμε γλυκό του κουταλιού γιατί σε κάθε σπίτι έπρεπε να βρίσκεται κάτι για κέρασμα.
Πλέναμε 5-6 κυδώνια (περ. 1 κιλό) και τα σκουπίζαμε καλά να φύγει το χνούδι του. Τα καθαρίζαμε, τα κόβαμε σε λεπτές φέτες και στην συνέχεια σε πολύ λεπτές λωρίδες, λίγο μεγαλύτερες από σπιρτόξυλα. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, γιατί στα γλυκά του κουταλιού τα υλικά δεν πρέπει να ξεπερνούν το μισό του ύψους της κατσαρόλας γιατί με το βράσιμο φουσκώνουν, βράζαμε τα κυδώνια με δύο κούπες νερό μέχρι να μαλακώσουν. Το καπάκι πρέπει να σκεπάζει την κατσαρόλα.
Μετά ρίχναμε έξι κούπες ζάχαρη και συνεχίζαμε το βράσιμο σε δυνατή φωτιά, μέχρι να δέσει το σιρόπι και να πάρει χρυσοκόκκινο χρώμα. Προς το τέλος προσθέταμε για το άρωμα 2-3 φυλλαράκια αρμπαρόριζα (όλο και σε κάποια γλάστρα βρισκόταν). Σήμερα βάζουμε και άρωμα βανίλιας αντί για αρμπαρόριζα.
Στάζαμε και λίγο λεμόνι (κρατάει όλο το άρωμα) και το αφήναμε να πάρει δυο βράσεις ακόμα. Όταν κρύωνε, το βάζαμε σε βάζα πολύ καλά πλυμένα.